10-06-2016

Muehlberg-Pretzsch, vrij. 10-06-2016 We ontbijten samen met een duitse dame. De grond onder haar woning wordt gesaneerd. Om het gedoe en gemekker van de buren te ontvluchten wandelt ze vier maanden op haar gemak duizend km. van de bron van de Elbe tot de monding. Jan repareert mijn fietstas. We hebben tijd. Het plaatselijk museum, ons warm aanbevolen, opent pas om tien. Muehlberg, een middeleeuws dubbelstadje (1230) gesplitst door een zijarm van de Elbe. Het oude cistercienzer nonnenklooster Marienstern bestond ruim 300 jaar tot het door de reformatie gesloten werd. Nu is het oude klooster een oecumenisch stilte- en ontmoetingshuis. In de bakstenen gothische kerk getuigen vooral oude grafstenen van het verleden. Aan de kerk is een moderne kruisgang gebouwd die klooster en kerk verbinden. Het museum is in het oude proostdijhuis. De geschiedenis van Meuhlberg centreert zich om de veldslag in 1547 tussen de katholieke Spaanse troepen van keizer Karel V o.l.v. Alva en de plaatselijke keurvorsten die staan voor de nieuwe leer van Luther. Karel V overwint maar het protestantisme breidt zich uit. Er zijn ook beelden over het leven van de handwerklieden en de economie van Muehlberg die draait om de scheepvaart en de Elbe. Belangrijk is ook de vestiging van een arbeidskamp van de nazi's en de ellende daaraan verbonden. Opvallend is hoe het gewone leven in het stadje slechts een kleine plaats inneemt en oorlogsgeschiedenis een grote. Een triest feit... van alle tijden. We verlaten Meuhlberg langs een mooi raadhuis en een vervallen kasteel. Over de  nieuwe brug (2010) steken we over naar de linkeroever. De keuzemogelijkheid die we hadden vanaf de Duitse grens houdt hier op. We fietsen meanderend door de weilanden en de akkers. Een enorme zandzuiger is actief in een meertje. Op veel plaatsen werkt men aan dijken om de Elbe bij overstroming in de hand te houden. Onze gastheer zei dat we volgens het overstromingspeil van 2002 zowat de hele dag onder water hadden gereden. De zon is doorgebroken en er staat een stevige bries. Onze koers varieert van halve wind tot tegenwind, dus trappen geblazen, wel op vlakke weg. Het Hartenfelspaleis in renaissance stijl beheerst de oude stad. De slotkerk van dit paleis is de eerste protestantse kerk en door Luther in 1544 ingezegend. Torgau is de stad van de renaissance en de reformatie. Wij genieten van het marktplein, de schaduw en een bord met antipasta. Langs de Elbe en in het aanpalend boerenland fietsen we verder. Ik heb het idee door de uiterwaarden van de IJssel  te fietsen. De warmte en de wind beginnen hun tol te eisen. Op het eind van de middag maken we nog een luizig ommetje langs de ' lausiger Teiche', twee grote vijvers die schitteren in de late middagzon. Gelukkig is er ook een camping met terras. Gesterkt door een cola fietsen we het laatste stukje tot Pretzsch. Een oud stadje dat zijn allure te danken heeft aan een kasteel met de nodige bijgebouwen. Verder is het erg stil. We vinden onderdak in pension Schuetze. Eerst leek het een dooie boel en de bakkerszaak helemaal leeg. Een buurman trommelt Frau Marianne op en we krijgen een wat gedateerde slaapkamer met prima bedden en alles wat we nodig hebben. De enige bedrijvigheid is bij de pizzeria waar ze heerlijke pizza bakken en wij aaanleggen. Ik ben total loss en lig om negen uur te pitten.