04-06-2016

Praag, za. 4-06-2016 We ontbijten in het gangetje, grotere gezelschappen bezetten de ontbijtkamer. Jan heeft wat last van zijn rug en besluit tot een rustige leesochtend. Ik ga naar de oude stad (stare mesto) over de Karlsbrug. De eerste band op de brug zijn jongeren die rockmuziek op viool spelen. Er spelen veel straatmuzikanten op accordeon, sax, trompet, accordeon, viool, wasbord in verschillende stijlen. Het vrolijkt de boel op. De verkoop van concerten is volop aan de gang. Verschillende kerken bieden dagelijks een concert aan met solisten, ensembles of orkesten: van volksmuziek tot religieuze. In de st. Salvator kerk, de eerste Boheemse jezuietenkerk is de bruilofstviering net afgelopen en wordt het bruidspaar van alle kanten gefeliciteerd. Als je in de Karlova boven de hoofden kijkt zijn er prachtige gevels te kust en te keur. Het Clementinum is het voormalig Jesuieten college met het grootste gebouwencomplex na de burcht. Het herbergt de Tsjechische Nationale bibliotheek en de technische staatsbibliotheek. De boeken laat ik links liggen. Het oudste cafe ' Zur goldene Schlange' huist in een rood renaissance huis. Een menigte wacht voor het astronomisch uurwerk op de klok van elven. Dan verschijnen de apostelen en Jezus voor een openslaand deurtje. Ik had ze even buiten verwacht, dus waren ze me te snel af voor de foto. Op het plein staat een beeldengroep met Jan Hus, een hervormer uit de reformatie die vernieuwing in de kerk wenste. Hij bekocht zijn ideeen met de brandstapel. Daar staat ook de st. Niklaskerk van de Altstadt. Het is de hoofdzetel van de Tsjechische hussieten kerk. Deze barokkerk is ontworpen door Dientzenhofer en heeft een achtkantige koepel. Opvallend is de enorme kroonluchter midden in de kerk. Na enig vragen vind ik tussen twee cafes de ingang van de hoofdkerk 'st. Mara am Tyn', een gothische kerk met veel barokelementen. Pal er achter ligt de Jacobus kerk. De oorspronkelijke kloosterkerk is veranderd in een duizelingwekkende hoog barokke kerk. Door een blitse winkelstraat ga ik naar de staronova synagoge maar alle Joodse gebouwen zijn gesloten, het is sabat vandaag. Op het Jan Palachplein staat het Rudolfinum, een protserig gebouw waar het Tsjechisch filharmonisch orkest voor het eerst optrad in 1896 o.l.v. Antonin Dvorak. Zijn standbeeld staat tegenover de ingang. Ik kuier verder door de stad. Langs het gemeentehuis met zijn jugendstil facade, het Stavovske theater waar Don Giovanni van Mozart werd opgevoerd en nu nog werken van Mozart op de rol staan. In de ene straat kan je over de hoofden lopen, de andere is stil. Onverwacht kom ik bij st. Martin in de Muur, een romaans kerkje ingebouwd in de stadsmuur. Helaas dicht. Bij het Nationaal theater met zijn groene dak en gouden ornamenten steek ik de Moldau over naar onze wijk. Jan heeft gelezen en genoten van de rust. Na een lekker lunchhapje bij ristorante Carmelita gaan we op zoek naar de oud-katholieke kerk op de Petrinske sady, de groene heuvel boven onze wijk. We lopen mooie paden, steil naar boven, zien een oude stadsmuur: de hongermuur met gerestaureerde toren, een restaurant, een idyllische vijver, zelfs een houten karpaten kerkje maar niet wat we zoeken. Terug in het pension raadplegen we het dienstmeisje. Ze spreekt alleen Tsjechisch maar blijkt de kerk te kennen. De kaart deugt niet helemaal en ze zegt dat we 'horni, horni' (hoger) moeten. Met haar Engels sprekende collega zoeken we op google maps en localiseren de kerk. We gaan terug naar restaurace Sovovy mlyny, het terras aan de Moldau, waar we een lange spies eten terwijl we genieten van de hurry op het water. Als het frisser wordt trekken we ons terug in onze riante kamer.