18-05-201

Elst-Wesel, woe. 18-05-2016 Terwijl we met smaak ontbijten worden de drie kleinzoons aangeleverd want oma zal oppassen. Tegen half tien verlaten we een zonnig Elst en na wat omzwerven door het boerenland, volgen we de Linge tot Doornenburgh. De pont naar Millingen vaart alleen in het weekend. Een paar kilometer verder nemen we de pont naar Pannerden en fietsen langs poelen en wielen naar de dijk ter hoogte van Millingen. Daar begint officieel onze tocht, lees: het eerste reisgidsje tot Praag. We gebruiken bestaande fietsroutes, nu de Rheinradweg. Op de Europapromenade van Tolkamer drinken we koffie en zien hoe een rijnaak voorzien wordt van nieuwe bemanning. De zon verdwijnt achter een licht wolkendek. Over de dijk fietsen we naar Spijk, het grensdorp met in de verte de kerk van Hoch Elten. Deze weg liepen we op ons Pieterpad in omgekeerde richting tot de veerboot naar Millingen. Het landschap langs de Rijn verandert weinig. Landinwaarts zijn er meer akkers en bouwland. Zo bereiken we Emmerich. De Rijnpromenade is versierd met bloemperken, fonteinen en banken om te genieten van de machtige stroom. Over de dijk fietsen we naar Dornicke, een kerkje, een handvol huizen en picknicktafels. Tijd om te lunchen! Daar verlaten we de dijk en fietsen door een paar stille dorpen en boerenland. Na het kasteeltje van Hueth. Daar buigen we weer naar de rivier met haar groene en bloemrijke uiterwaarden en komen in Rees. Er zijn nog stadsmuren met torentjes. Meest opvallend zijn de beelden overal in de stad: dames zonnend in badpak bij de stadsvijver, een groep die de polonaise danst op de markt, drie zwemsters die uit de Rijn de kade oplopen en vele andren in kleuren of in brons. Langs de 'Planeten dijk', een afbeelding van ons zonnestelsel in relatieve grootte en afstand uitgebeeld, verlaten we Rees. De route slingert door een weids rivierenlandschap met zijriviertjes, grote plassen en uiterwaarden. We rijden over of onderaan de dijk, regelmatig tegen de wind in. Er vallen een paar spetters en net voor Wesel fietsen door een bos. Langs een jachthaven en de Rhein promenade fietsen we Wesel binnen. De oude hanzestad werd in 1945 plat gebombardeerd. Nu is de stad herbouwd met als hoogtepunten de Willibrordi dom en het raadhuis. De VVV vrouw regelt een kamer in hotel zur Aue. De waardin ontvangt ons vriendelijk terwijl wij bijkomen met een bitburger. Een oude man aan de toog tipt ons de Fasskeller als een goed restaurant. Een echt Duits maal met een dubbele schnitzel. Half schuilend onder de bomen gaan we door de regen naar ons kamer waar we vrijwel bedrijp zijn.