16-06-2016

Bad Harzburg-Bad Gandersheim, do. 16 juni 2016 De zon is er vroeg bij maar als we in de startblokken staan is het licht bewolkt. Na wat zoeken legt een man kort en krachtig uit hoe we op de R1 komen. We verlaten Bad Harzburg door een strak golvend golfterrein. Aan de bosrand zijn we op koers. Het pad is vochtig en vergt aandacht maar zonlicht, klaterende beekjes en de prachtige uitzichten kompenseren de moeite. In Oker ligt een deel van het dorp zo diep dat we met de fiets aan de hand een steil trapweggetje naar beneden moeten. In het dal wacht weer een lange klim door het bos maar tot onze verrassing over asfalt. Een korte afdaling brengt ons in Goslar. Door een stadspoort met twee torens en een lange straat vol bruine vakwerkhuizen fietsen we de oude binnenstad in. De markt is een plaatje zelfs al is het stadhuis met beschilderd doek ingepakt voor renovatie. Er staan verschillende Schiefer huizen helemaal bekleed met leisteen. Het grootste is he Schieffer hotel. Als om twaalf uur het klokkenspel begint staat iedereen stil en kijkt gebiologeerd naar het hotel. Dan zien we hoe figuren in het dak een rondedansje maken, deurtje uit, deurtje in. We bezoeken de marktkerk met haar twee verschillende torens. De kerk heeft, zoals vaak een bewogen geschiedenis. Ze is sober evangelisch maar is erin geslaagd van oude en nieuwe elementen stijlvol bijeen te brengen. Het altaar en preekstoel zijn van houtsnijwerk. De oudst bewaarde glas-in-lood ramen (voor 1250) vertellen het leven van Cosmas en Damianus, patroonheiligen van de kerk. De moderne glasramen en Christus beeld stemmen tot nadenken en dan is er een strak rood orgel met zilveren pijpen (2012) dat perfect past in het geheel. De markt en het kerkplein staan vol terrassen om de stroom toeristen te voorzien van eten en drinken. Wij schuiven aan voor gebakken camembert. Langs de Kaiserspfalz, oud paleis en regeringsgebouw met kerk en een villawijk van begin vorige eeuw verlaten we Goslar. De hele middag fietsen we door berg en dal, geleidelijk aan de rand van de Harz. Het landschap wordt opener hoewel er nog veel bos is. Het wolkendek trekt dicht maar we houden het droog op wat spetters na. Het is heerlijk fietsen vooral door de lange, geleidelijke afdalingen asfalt. Alle tijd om rond te kijken. Tegen vijven komen we bij het klooster Brunshausen, goed verborgen tussen de bomen en rijden we Bad Gandersheim in. Het is een kuuroord met klinieken en wellness centra. In het centrum is een raadhuis en een Domkerk onttrokken aan het oog door het podium van de Gandersheimer Domfestspiele. Terwijl we met een stadsplan in de hand op zoek gaan naar onderdak, verwijst een zwitsers echtpaar ons naar hun hotel, de Gerichtsschraenke. De eigenares komt onmiddelijk naar buiten en we zijn in een rustige kamer onder de pannen. Na het eten maken we nog een wandelingetje. Het oude stadshart bestaat uit een paar straten met vakwerkhuizen en de markt, daarnaast veel nieuwbouw. Achter ons hotel een speeltuintje en het gerecht dat zetelt in een ommuurde veste. Het kon weleens te maken hebben met de naam van ons hotel. Tegen tienen lonkt ons bed.