06-06-2016

Praag-Melnik, ma. 6-06-2016 Het is zonnig, af en toe licht bewolkt en warm. We ontbijten in de kamer, pakken ons fris gewassen goed in en starten onze terug tocht. Het tweede deel van onze route is zonder gps en met de 'Elbe river trail', een engels gidsje. Dat is even wennen. Na een dik uur zijn we Praag uit via een klim tegen de heuvelflank, een buiten wijk en een paar parken. We steken een kanaal en de Moldau over en denken aan een dagje soepel fietsen langs de Vltava ofte Moldau. Het is rustig rijden langs de rivier in het smalle dal met beboste hellingen en rotspartijen. We ontmoeten een paar engelsen die waarschuwen dat het wegdek niet geweldig is. In Klecany hebben we de keuze tussen de rivier volgen of een paar klimmetjes het dal uit. We willen kilometers maken en kiezen voor het pad langs de rivier. Dat fietspad verandert al snel in een smal bospad dat over boomwortels en keien loopt en vaak een paar meter rakelings boven de rivier. Ik stap regelmatig af als geen boom of bermpje me meer scheidt van het water. Jan vindt dat het geen triatlon is en loopt een paar kilometer fiets aan de hand. Te laat lees ik in het gidsje dat het alternatief er was omdat de weg langs het water ruig, nauw en vaak heel dicht bij het water komt, af te raden is voor fietsers met bagage en onzekere fietsers. Voortaan beter de route lezen! Bij de sluis van Dolanky is het leed geleden en fietsen we over een goed fietspad tot Kralupy waar we de rivier oversteken,  even langs een secundaire weg fietsen om weer een bospad tussen spoor en rivier te nemen. Dit keer ongevaarlijk! Over een oude brug steken we weer over om ons van de rivier te verwijderen. Het smalle dal verandert in een brede vlakte. Onder een bloeiende lindelaan rijden we naar het kasteel Veltrusy, een schoonheid in het boerenland. We verlaten het landgoed via een nog langere laan. Aan het eind staat een opgepimpte boerderij maar het blijkt een bejaardenhuis. We kijken uit naar een eettentje maar dorp na dorp is het enige eethuisje gesloten, het is maandag. Als we naar het veer fietsen is het er niet. Terug door de akkers en hopvelden naar de volgende oversteek. O, verrassing: het is een voetgangersbrug tussen twee pijpleidingen. Het wordt zeulen met de fietsen en de bagage, 45 trappen op en weer af. Van een fietsgootje heft men hier nog nooit gehoord. Dan volgt een prachtig stukje tussen kolken en moerasbos op de oever van de Moldau en vlakke graanvelden. We steken een antiek sluisje over een kanaal parallel aan de Moldau over. Gevolgd door een bosje tot we de brug over de Moldau weer eens oversteken. Op een heuvel ligt Melnik. We klimmen naar het stadje en bij het eerste cafeetje leggen we aan voor huisgemaakte limonade en een stuk taart. Intussen is het half vier en we hebben er genoeg van. De vriendelijke info mevrouw regelt een pension en geeft ons een boekje over Melnik, in het nederlands. In het pension krijgen we een appartementje met een tapijtgroen terras en een prachtig, weids uitzicht. Melnik is een oud stadje met tien eeuwen geschiedenis. Nu is er nog een plein met een kleurig raadhuis, gerestaureerde huizen met bogen. Het letterlijk hoogtepunt zijn de gothische Petrus en Pauluskerk en het kasteel, van mijlenver te zien. Bovemdien een schitterend uitkijkpunt zowel over de verre heuvels als over het samen vloeien van de Moldau/Vltava en haar kanaal met de Elbe/Labe, de twee belangrijkste rivieren van Tsjechie. We gaan vroeg aan tafel in 'vs. Vaclav'/st. Wenceslaus en apart bereide kipfilets smaken uitstekend. De avond brengen we door op ons terras met weergaloos uitzicht en de ondergaande zon. Tijd ook voor contact met het thuisfront.