14-06-2016

Schadeleben-Blankenburg (Harz), di. 14-06-2016 Het is bewolkt en het regent als we aan het ontbijt zitten. Als we vertrekken is het droog.    Van de Concordia See zien we een glimp en we fietsen tot Gatersleben door de velden. Dan volgen we de Selke, een brede beek met hoge bomen op haar oevers. In Hoym is de blikvanger een opgeknapt kasteel dat een maatschapelijke bestemming heeft gekregen. We doorkruisen nog een paar dorpen en gaan richting de Konradsburg die we links laten liggen. Geleidelijk klimmen we richting de bossen op de eerste heuvels van de Harz. Intussen wordt de lucht donkergrijs en net voor Meisdorf valt de eerste plensbui. We schuilen even onder een carport en gaan de dorpswinkel binnen waar we koffie met gebak nemen. We raken in gesprek met de baas die vaker in Nederland gewerkt heeft en ook thuis is in de bloemenhandel. Als we opstappen sluit de winkel pas. We verlaten het stadje bij het Schloss, nu een van der Valk hotel. Het fietspad is belabberd, de omgeving blijft mooi. In het volgende dorp staat de kerkdeur van een fietserskapel uitnodigend open. Twee zitjes en een kruis voor een gebed onderweg. De kapel geeft toegang tot de kerk waar nog een hometrainer staat naast wat in een evangelische kerk gebruikelijk is. In Ballenstedt rijden we tegen een prachtig slot complex aan. Daar er weer zware regenbuien dreigen leggen we aan bij de oude stallen van het kasteel, nu een nostalgisch cafe met seniorenwoningen er boven. We drinken weer koffie en schuilen tot de zwaarste buien over zijn. En plots breekt de zon door en is het heerlijk rijden aan de rand van de bossen met vergezichten over het glooiend landschap en de grillige duivelsmuur. Wel wordt het meer veldrijden met steile klimmetjes en afdalingen op modderige bospaden en hobbelig grind. Tegen het eind van de middag wordt het weer dreigend. Gelukkig komen we droog in Blankenburg aan en opent de info dame voor ons haar deur na sluitingstijd. Ze regelt een kamer in pension Hexenkessel, een rood vakwerkhuis met biergarten en gezellig restaurant. Een heksenketel past bij de heksenroute die we de hele middag volgden. Wel hebben we een rustige kamer en krijgen we beneden een gereserveerd tafeltje waar we een paar streekgerechten proberen. De donkere lucht nodigt niet uit tot wandelen. Het is een dag van alert zijn geworden, alert op de belabberde fietspaden, de slordiger bewegwijzering en het wisselvallige weer.