22-05-2016

Blankroden-Bad Karlshafen, zo. 22 mei 2016 De oude gastvrouw heeft een lekker ontbijt klaargezet in het restaurant dat we voor ons alleen hebben. De oude baas bedient ons en wijst dat we peer en mueslireep mee moeten nemen voor onderweg. Hij zwaait ons uitgebreid uit. Met een zonnetje en windkracht 3 a 4 zetten we aan en klimmen anderhalve kilometer door het bos. We worden onmiddellijk beloond door een veel langere afdaling tot Hardehausen. In het dal fietsen we langs de Egge en op de heuvelflank. Het is een lieflijk dalletje en na een paar kilometer komen we in Scherfede aan de Diemel, onze rivier voor vandaag. De Diemel heeft hier de allure van een flinke bergbeek maar wordt snel breder. Ze trekt kronkelend door een breed, vlak dal. Groen door de weilanden en de akkers vol graan met af en toe een lap geel koolzaad. Het dal wordt begrensd door beboste heuvels. We fietsen door het boerenland en een paar dorpen, waaronder Germete, een oud plaatsje dat zelfs een kuuroord is. In een prachtig vakwerkhuis versierd met gouden opschrift zit de plaatselijke horeca. We buigen af naar de Diemel en de hanzestad Warburg. Zowel de altstadt als de neustadt ziet er schilderachtig uit met haar kerken en smalle straatjes met vakwerkhuizen. Op het terras van de 'Kanonenkeller', de kelder van het oude raadhuis drinken we koffie met een wafel met alles erop en eraan: ijs, warme krieken en slagroom. Een complete maaltijd! Vanaf Warburg steken we verscillende keren de Diemel over die drukker wordt met kano's. Voorbij Liebenau krijgen de heuvels aan de ene kant van de rivier een rots ondergrond, de  andere zijde heeft beboste heuvels tot ongeveer 300 m. In de verte zien we de burchttoren die boven het stadjeTrendelburg op de heuvelkam uitsteekt. Een korte doch pittige klim brengt ons naar de burcht. Op het terras hebben we een weids uitzicht over de heuvelachtige omgeving. Terwijl we onze dorst lessen komt een man naar ons toe, hij fietst ook naar Praag. Onze gastheer had gister avond al over hem verteld. Hij schuift aan en we wisselen wat ervaringen uit. Hij heeft een trager tempo en meer tijd om in Pr aag te komen. Leuk zo een onverwachte ontmoeting! Wij gaan verder langs de Diemel en na een korte klim gaat de weg verder over een oude spoorbaan. Altijd heerlijk fietsen, helemaal in de warmte van de namiddag. Het is de eerste dag dat we de hele dag zon hebben. In het volgende dorp is een oude waterburcht herbouwd maar verscholen achter hoge bomen. Jan maakt dan maar een foto van de struisvogelfarm tegenover. Enkele kilometer verder ligt Helmars hausen. Het ziet eruit als een mooi dorp op een helling maar blijkt een oud middeleeuws stadje dankzij de ruine Krukenburg op de heuvel. Het is de ruine van een kerkburcht, die vaak tegelijk de wereldlijke en de geestelijke macht onderdak bood, wat niet zelden de nodige strijd opleverde. Nog een kippe eind fietsen en we zijn in Bad Karlshafen waar de Diemel in de Weser uitmondt. In de 17de eeuw bouwde ene landgraaf Carl Karlshafen als handelsstad. Deze groeide uit tot een kuuroord. Het is een mooi stadje met oude gebouwen. Lijkt op het eerste oog wat vergane glorie maar dankzij de 'gradierwerke'  en een groot welness centrum een bloeiend kuuroord. We vinden een kamer in 'zur rose', een net geopend bike hotel. Als ik vraag naar wasmogelijkheden biedt de jonge uitbater aan om een snel wasprogramma te draaien. O luxe! Een half uurtje later hang ik het op terwijl Jan met Dilene en Janneke skyped. We wandelen naar het stadje en eten in het Wezer Dampfschiff een lekker visje. Als we terug wandelen vallen de eerste spetters...